Sunday, December 26, 2004
Pagsikat ng araw,
Tulog pa ang mga langaw.
Nandyan lang ang Pag-asa,
Naghihilik sa kama!
10:34 AM
|
Christmas 2004 was not at all special for me as compared to the previous ones. Ngayong taon, di kami nakapagkabit ng mga christmas lights sa bintana. Wala ring parol. Ang tanging palamuti lang ay an gaming 4 feet na Christmas tree na may temang Blue sa taong ito. Sa pagdating ngkapaskuhan, di ko na feel ang excitement na dulot nito. Di man lang ako nakapunta ng Paskong Pasiklab, hindi nakapagsimbang gabi, nakakain ng puto bumbong at bibingka. At eto ang matindi, wala ako natanggap na regalo maliban lamang sa isang litrong gel sa buhok na bigay sa akin ng ninang ko na pakiwari ko ay nanggaling pa sa Watsons. Nasa Mandaluyong kami noong disperas ng pasko. kararating lang kase ng tita ko galing Hawaii at gusto niya sama sama kaming buong angkan na salubungin ang pasko. Kakaiba, ang pasko ngayon, for the first time, walang hamon, walang spaghetti, walang BBQ. Mga pagkaing Pilipino ngayong taon. Nandyan ang Diningging (Ilokanong Pinakbet), Laing, Papaitan, Igado, Pansit palabok, binagoongan, Litson at marami pang pagkaing hindi ko kinakain. Ito rin ang pasko na buhawa ng Asti Martini (7% pala ang alchohol content) ang hapag. Ok na sana kaya lang, hindi pwedeng masyosi. For the first time rin, im already in bed by the time the clock strikes 12 dahil sa sobrang kalasingan. At pagkagising, di naming ginawa ang tradisyunal na pagbubukas ng regalo sa ilalim ng Christmas tree dahil wala ngang regaling natanggap. Pero kung sabagay ok na rin dahil kahit papaano may cash at pwede na ring regalo ang pagbati sa text. Nakatunganga lang ako buong araw. Sa pagdating naman ng hapon pumunta kami ni Mama sa Megamall, ang daming tao pero maraming stalls na sarado kasama na ang department store. Pero ok lang maami pa naman akong napamili. Hay naku, ano naman kaya ang mangyayari sa Bagong taon? Magkakaroon na kaya ako ng boylet? hmmm
12:16 AM
|
Thursday, December 23, 2004
My Name Is Luca Suzanne Vega
My name is Luka I live on the second floor I live upstairs from you Yes I think you've seen me before
If you hear something late at night Some kind of trouble. some kind of fight Just don't ask me what it was Just don't ask me what it was Just don't ask me what it was
I think it's because I'm clumsy I try not to talk too loud Maybe it's because I'm crazy I try not to act too proud
They only hit until you cry And after that you don't ask why You just don't argue anymore You just don't argue anymore You just don't argue anymore
Yes I think I'm okay I walked into the door again Well, if you ask that's what I'll say And it's not your business anyway I guess I'd like to be alone With nothing broken, nothing thrown
Just don't ask me how I am Just don't ask me how I am Just don't ask me how I am
2:45 AM
|
Wednesday, December 22, 2004
Eto na naman ako, its all coming back to me again. Kanina around 3pm tinext ako ni Gudang askin if i was stil here in Manila. I replied yes and asked why,sabi niya wala lang asa UP daw siya sa may Main Lib. Punta daw sana siya dito sa house makikiprint ng thesis outline niya. Kung dati'y pwedeng pwede anytime of the day, ngayon hindi na dahil nandito na ang nanay ko. Gusto ko man sana siyang puntahan sa mainlib para makipagkwentuhan ko magkape, hindi rin pwede dahil ayaw akong payagan ng nanay ko na lumabas ng bahay. Ano to highschool life? Ngayon talagang i miss my old life na ako lang dito sa bahay na wala kahit ano mang sinusunod na rules. Specially si Gudang pa naman yun. Ano ba yan kung kelan ko na siyang unti-unting nakakalimutan tsaka na naman siya magpaparamdam. For the first time in 4 months nagring na naman ang celphone niya at hindi na "the subscriber cannot be reached". talaga naman pag minamalas
Mata Mojofly
Kamusta na, nandyan ka pa ba Wala na yatang magagawa kundi tumawa Nandyan pa ba mga ala-ala Ang tanging bagay na naiwan sa 'ting dalawa
'wag na paikutin ang isa't isa Lahat ng bagay ay malinaw na Hindi na rin kailangan pagpilitan pa 'di mo na kinakailangan pang magsalita
Chorus Nakita ko na lahat ito Pinahihiwatig ng mata mo Salamat na lamang sa iyo
11:31 PM
|
Tuesday, December 21, 2004
Last night i got a chance to meet Brian Dominic Romualdez. I dont know if he is related to Imelda but one things for sure he is from Leyte. It was about 10 in the evening when he texted me asking if we could meet up somewhere near UP. I said yes and me ended up meeting each other at Ministop, maginhawa corner matiyaga st. teachers village. Well ok naman siya. Average looking. He also looks like one of our applicants in Up Ugat last sem. Ok naman siya kausap funny and wholesome (kunwari lang). He is also from UP takin up tourism at marami kaming napagusapan dahil ito ang dream course ko. I hope maging magkaibigan kami kahit sa chat lang kami nagkakilala.
Artist: Sundays Album: Static & Silence Title: When I'm Thinking About You
Over the rooftops a plane in the sky Beat of a bass drum cars passing me by Under a bridge dark then back into light A river of raincoats and a forest of faces Still for a moment then red into green Slow shuffling shoes whisper sight unseen Row upon row of houses return an empty stare Let the daydream for a little while longer
Ah.. yeah... Hope i'll never wake When i'm thinking about you (yeah) hope i'll never wake Cos now i'm thinking about you
Two-minute hailstorm then melts into rain (oh) sing me a rainbow it's sunny again Swallows overhead while the traffic snarls below Could i (could i) keep dreaming for a little while longer
Hope i'll never wake When i'm thinking about you So that you know - i never want to wake Cos now i'm thinking about you
When you're searching your soul When you're searching for pleasure How often, pain is all you find But when you're coasting along and nobody's trying too hard You can turn around and like where you are
(yeah and) i hope i never wake When i'm thinking about you And i close my eyes (dear) Now i'll never never wake Why should i stop thinking about you
PS: WALANG SEX NA NANGYARI SAMIN!BAKA KUNG ANONG ISIPIN NYO. TUMAMBAY LANG KAMI.
5:01 PM
|
Sunday, December 19, 2004
Artist: Dishwalla Album: Pet Your Friends Title: Counting Blue Cars
Must of been mid afternoon I could tell by how far the child's shadow stretched out and He walked with a purpose In his sneakers, down the street He had, many questions Like children often do He said, "Tell me all your thoughts on God?" "Tell me am I very far?" Must of been late afternoon On our way the sun broke free of the clouds We count only blue cars Skip the cracks, in the street And ask many questions Like children often do We said, "Tell me all your thoughts on God? "'Cause I would really like to meet her. And ask her why we're who we are. Tell me all your thoughts on God, Cause I am on my way to see her. So tell me am I very far - Am I very far now?" Its getting cold picked up the pace How our shoes make hard noises in this place Our clothes are stained We pass many, cross eyed people And ask many questions Like children often do "Tell me all your thoughts on God? 'Cause I would really like to meet her. And ask her why we're who we are. Tell me all your thoughts on God? 'Cause I am on my way to see her. So tell me am I very far?" Am I very far now Am I very far now Am I very far now
4:36 AM
|
Saturday, December 18, 2004
Today i feel so sad. Walang napalunan ang Cal sa kahit anong pwesto sa kahit anong kategorya noong lantern parade. Nakapanghihinayang dahil walang nakakaalam kung gaano kami naghirap para sa lantern na yun knowing the fact na halos 3 araw lang ginawa yun. Wala rin akong nakitang masyadong taga Ugat except for Scedar, Kristine, Badong, April and Elaine na mas nakakalungkot, imagine last day na yun of classes nawawala pa ang mga tao. Pero kahit papaano naging ok lang sa akin ang lahat, marami rin akong bagong nakilala sa Cal at sa UP Ass na siyang tumulong sa paggawa. kaya pagkatapos ng lantern parade diretso agad ako sa Sarah's para sa isang tagay bago magbakasyon. hehehe
12:18 AM
|
Wednesday, December 15, 2004
Grabe kauuwi ko lang galing sa pag-aayos ng lantern ng CAL for lantern parade. Fairy's Wheel ang pangalan yata ng lantern. Natoka ako sa paggawa ng arko. Ugat at Ass ang magkasama pero kanina buong araw, kami lamang ni Korrine ang gumagawa ng arko. Buti nalang at maayos kami makisama sa isa't isa at maraming nagawa. Wala lang ginabi na ako dahil gusto ko na agad matapos ang trabaho ko. Ayoko na naman mahaggard tom at tsaka hindi ako mapakali kapag nakikita kong hindi pa tapos ang pinaghihirapan ko, yung tipo bang ayoko ng ipahawak yun sa iba. O well sana naman manalo this year ang CAL. Iba rin kase ang feeling kapag part ka e. Yun lang muna at antok na antok nako.
11:27 PM
|
Thursday, December 09, 2004
isang kuha mula sa mount banahaw nung nagroad trip kami ng barkada noong sem break. hay na miss ko tuloy ang buhay highschool na lagi kaming nagoout of town.
10:58 AM
|
Suntok Sa Buwan
[ Session Road ]
Hindi mo ba alam
Damdamin ko’y pinagtakpan
Makasama ka’y suntok sa buwan
‘Di mo nga alam
Mundo mo nga’y iyong tignan
Kung ganyan, walang pupuntahan
Hindi ko ‘to gusto
Pero ‘wag kang lalayo
Itanong mo sa akin
At tatanungin ko rin
Kung ika’y aamin
Lahat ay gagawin
‘Di mo napapansin
Kailangan mo akong dinggin
‘Di habang buhay ika’y aantayin
Ito’y aking hiling
At sana naman ay tanggapin
Ng puso ko’y ‘di nabibitin
10:30 AM
|
Wednesday, December 08, 2004
hay naku grabe im back after 10 millions years na di ako nakapagupdate ng blog ko. bagong skin bagong life. ewan ko ba kung bakit mas madalas pa akong magpalit ng skin kesa magsulat ng entries. wala lang, last night i was in balay chancellor for the annual writers night. badtrip nga lang kase bukod sa may entrance fee na 25 pesos, may bayad na rin ang beer na 25 pesos rin. sabi nila eto daw ang pinakamagandang writers night kase maraming young writers at estudyanteng dumalo pero for me parang ganun pa rin naman ang writers night. marami ngang tao, may kanya kanyang grupo. hehehe yun lang muna. bukas naman sulat uli ako i promise.
11:04 PM
|